Gedichten

Een grote vlakte door gras groen gekleurd
doorsneden met brede sloot en heggen
gevuld door klank van vogels die er leggen
langs rand met silhouet van bos opgefleurd

bijna nergens was rust zo heerlijk te vinden
ideaal die ruimte van ’t polders land
natuur nog beheerst met boerenverstand
dagen zwierf ik door ’t veld met m’n vrinden

slechts zelden ziet men mij er nog toeven
hij ligt daar nog wel als vroeger, de IJsseldijk
schuinover links liggen de Wilsemer hoeven

de molen van Zalk als ik naar rechts toe kijk
mijn polder is veranderd met A-vijftig en Hanzelijn
waar vroeger de rust was, zal nooit meer zo zijn.