Een gedicht plaatsen?
Home

Dialoog...

14 Was ik en we gingen een vakantie beleven
in voormalig nazi-Duitsland en géén kwestie
van vergeven,
maar onder de "goede" Duitsers verkeren
vanwege een fijn vakantieland.
Voor zover niet zoveel aan de hand...

We logeerden in Sociaaldemocratische kring
waar meer de sfeer samenhing met wat door mijn
vader wenselijk werd gevonden
en bevonden wij ons in een natuurvriendensponde.

De leiding van het huis werd gedragen door een
man die door eigen volk verrót was geslagen en
moest dragen de gevolgen levenslang.

Jong als ik was werd ik er ook verliefd en door pa
beliefd mocht ik de knul opzoeken toen ik 16 was
geworden. Ik moest daarvoor nemen een fikse horde!

Wat ik werkelijk nóóit zal vergeten dat moeilijke
oorlogsvragen er werkelijk toe deden
en men zéér begaan was met hoe het mijn ouders
in de oorlog was vergaan en men stilaan vertelde
van éigen belevenissen. Oók niet uit te wissen...
Kortom: een dialoog was geboren en zij lieten zich
óók niet storen door het gevraag van hun zoon.

Dit was zó ongewoon dat het mij levenslang bij is
gebleven. Het werd één van de belangrijkste lessen
van mijn leven.
40 Jaar heeft heeft deze vriendschap geduurd en
toen heeft de dood van de moeder van mijn vriend
gezorgd voor flink veel nood.
Ik had veel te verwerken, maar voelde me toch steeds
sterker door alle liefde die ik sinds jaren had onder-
vonden.
En de jongen, in kwestie? Helemaal niets geworden
aan iets van een liefdesrelatie, zó zag hij me niet.
Getrouwd met een mede-studente, kreeg hij later
zijn kinderen en ook ik liet het door de afstand en
trouwde in Nederland.

Helaas is het contact met hem nu verwaterd, ach,
zo gaat het... Maar echt nóóit vergeet ik mijn
belevenissen die ik van mijn leven niet had willen
missen!

Anna Veenstra.


Ingezonden door Anna Veenstra

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd