Gedichten

Mij bereikten veel beelden van vluchtelingen
in de diverse kampen
Wat zich daar toch voltrekt aan rámpen
Één vrouw speciaal bleef mij zo bij,
zo oud als ikzelf en al 40 jaren ontheemd
op rij!

Ik zou bepaald liegen als ik zei dat ik me goed
inleven kan
Niets en niemand meer hebbend en slechts
etend als het zo eens uitkwam...

Enige woorden heeft zij bij een interview
wel geuit. Ik lette meer op haar ógen
met onuitsprekelijk leed erin besloten.
Onvoorstelbaar deze droefenis en ík die
soms durf te klagen terwijl ik niets basaals
mis.

Ik weet het, zij is maar een van de heel velen
Toevallig had ík meer geluk in het leven,
meer erover kan ik niet mededelen.

Dakoyria, 2016.