Gedichten

Zo af en toe ontmoet ik nog een vrouw die
met haar leven eigenlijk iets heel anders
wou.
Ze belandde te vaak in een job, ingegeven
door het tijdsbestek waarin ze opgroeide,
helaas maar weinig erin ópbloeide!
Soms met uiterst beperkte mogelijkheden,
met een éigen gezin toen maar tevreden.....
Er zijn er best vele die zo hun beroepswens
hebben gemist. Het lot heeft ánders beslist.

Jonge mensen in déze tijd hebben veel meer
keuzemogelijkheid. Nú dan wel ingeperkt
door een gebrek aan een basisbeurs, maar
tóch. Méér kansen absoluut nog.

Een mens zou meerdere levens moeten hebben,
je kunt er diverse talenten tot ontwikkeling
brengen.
Je ziet in de vaak schaarse vrije tijd dat een hobby
écht niet spijt. Die zou dan tot werk kunnen uit-
groeien. In een vólgend leven kan weer wat
ánders je boeien.
Ik, voor mezelf, zou dat wel zien zitten.
Hoeveel aanleg kun je maar realiseren in 1 leven?
Je moet er immers óók nog pitten!

Er is zóveel wat de moeite waard lijkt.
De keuzevrijheid die steeds een groot goed blijkt.
In déze tijd weer wat terug bij áf? Ervaren als
een onverdiende straf?