Gedichten

Ik ben bang om dood te gaan,
om niet meer te bestaan
Bang dat mensen me vergeten,
niet meer weten hoe ik ook alweer heette
Het ergste is dat je het niet kunt voorkomen,
uiteindelijk wordt je niet meer wakker na het dromen

Je kunt er niks aan doen,
met proberen zit je alleen je tijd te verdoen
Je kan alleen genieten van de tijd die je is gegeven,
voor de rest van je leven
Niet teveel inzitten over de dood
Men zegt dat je terug gaat naar Hem die je het leven bood

Ja, maar moet ik dat geloven?
Je mag geloven wat je wil
Kan je me niets beloven?
Ga nou door met leven, want het Leven staat nooit stil