Gedichten

Ik ben dus ik voel.
Ik voel het boek
Dat nooit werd uitgelezen.
Ik voel de bladwijzer
Die zich verstopt.
Ik voel de dobbelsteen zonder ogen
Die prijs geeft wat het witte blad bedacht.

Ik voel dus ik ben.
Ik ben de zin
Die zich hoopvol te slapen legt.
Ik ben de melodie
Die een droom in swingt.
Ik ben het gewuif
Van stilte.

Kan ik iets anders willen
Dan schoonheid?
Het schone van het schudden van handen
Of kunnen we dat wel schudden?
De elegantie van de gave grenzen van de bubbel
Of zijn die voorgoed gegrift
In vrees?

Wanneer mijn blik weerklinkt
In het plooibaar gelaat
Van jij die naast mij zit
Krijgt de tijd alle tijd
Mij mee te nemen
In de tuinen van jouw intriges.
En schrijven we samen de ontknoping
Van het verhaal dat er toe doet.