Gedichten

Ik voel me wat minder door het leven bedeeld
nu jongere mensen mijn pad zo weinig hebben
gedeeld.
Dat brengt nu eenmaal mijn situatie wel met
zich mee, maar het stelt me niet zo heel erg
tevreê.
Graag heb ik contact met verschillende leeftijden.
Dat hoeft me denk ik niet te gaan spijten.
Ik wil graag weten wat ook onder díe groepen
leeft. Dat heb ik tot dusver niet zo beleefd.
Het enige wat ik zou kunnen verrichten, is
vrijwilligerswerk doen gaan. Helaas ontbreken
daartoe de energie en de moeite die ik moet
aangaan.
Ik verkeer dus vrijwel uitsluitend in gelijk-
gestemde leeftijdssferen en moet dus ándere
vriendschappen ontberen.
Een oplossing weet ik vooralsnog dan niet,
hoewel ik van de kleinkids van kennissen soms
wat geniet.
Het is wat het is, ik kan het even niet keren.
Accepteren is maar de leus, zo moet ik helaas
constateren...