Gedichten

In mijn leven is een heel groot gat geslagen,
dankzij mijn schoonzus kon ik het verdragen.
Deze vrouw, die zich alweer 45 jaar mijn
'zwageres' noemt, is hier en daar best beroemd.
Gezegend met een mooie stem als deze prachtige
Tropenvogel heeft, zingt zij de sterren van de hemel, lang zoiets niet beleefd.....
Met haar heel aparte stem zingt zij Latin American
waarvan ik nog altijd fan ben.
Zij heeft geregeld leuke feestjes opgeluisterd en er
is héél stil gefluisterd als absoluut kwam de sfeer
erin. Iedereen had het dan naar de zin.
Opgeleukt werd een party óók met heerlijk eten,
dat mogen we nooit vergeten...
Het waren voor mij heel erg bijzondere tijden,
onder het gemis moet ik nu best wel lijden.
Lang onderdeel geweest van haar cultuur, is er nu
het uur dat ik ontbeer. Oók geen lekkere dis meer!

Soms ben ik privé bij haar op bezoek,
krijg mijn favoriete drankje en een stuk koek
en dan zingen we getwee met haar nieuwste CD mee.

Het zijn onbetaalbare momenten,
zonder verdere argumenten vanwege deze bijzondere
sfeer,
waarvan ik nog maar sporadisch deel uitmaak,
zondermeer.

Beiden zijn we onze weg in het leven gegaan.
Kinderen volwassen en veel contact voortaan per
telefoon. Voor ons is dat nu heel gewoon.

Wat mij momenteel doet veel verdriet,
haar gezondheid gaat zo goed niet.
Veel artsen bezoekt zij nog, probeert wél te
zingen, tóch.
Wél ontmoette ze een aardige Amerikaan,
waarmee ze trouwen is gegaan.

Een verjaardags- en huwelijksfeest heb ik nog
tegoed,
hoop dat ik de "oude" Grace dan weer ontmoet,
zodat het weer even net als vroeger zal zijn,
een ongelooflijk blij en vrolijk festijn!

Anna Veenstra.