Gedichten

Ik ken een nog best klein meisje. Mijzelf is
er haar naam. Ik heb haar váker ontmoet
wel. We kwamen soms dan tesaam'.
Of zij zich míj herinnert, weet ik niet zozeer.
Ik kom er om te hélpen, voor nú, wie weet
nog wel méér...
Heel veel gaat er haar góed wel, zover als ík
het bekijk.
Zij tekent en kleurt graag en ook wel dat zij
dan schrijft.
Bewégen gaat heel prima nog, wat zij zo érg
nódig heeft. Het is er anti-stress wel voor háár
die er zo makkelijk beeft.
Haar contácten, die verlopen best wel heel goed.
Het is vooral met discipline, dat ik wat hélpen
moet.
Zij zette zich áf dan tegen haar moeilijke pa,
maar het kan nú niet anders die haar écht heel
ná sta!
Ook verstandig eten, is een punt nog van zorg.
Haar daarin steunen wil ik écht wel, als ik daarin
kracht dan bezorg.
Het fijnste is toch als zij leert zeggen: "Ik houd
zoveel van mij! Dit niet meer aan anderen
ontlenend. Dan is er mijn taak pas voorbij!