Gedichten

MIST VAN SORRY’S “een waardeloos gebaar!”

Sorry zeg je telkens weer
Als een van je kinderen iets bespreken wil. Sorry,
Verder zwijg je...
Zwijgt jezelf met woorden stil.

In stilte Onbereikbaar Voor;
Hun liefde,woede, angst en zelfs voor hun geduld.
Sorry is het grote woord,
Waar jij je steeds in hult.

Sorry als je kinderen schreeuwen om aandacht.
Sorry als zij met tranen om wat ze waren, hadden, huil.
Sorry zelfs voor een lief gebaar.
Achter sorry, sorry gaat je hele wezen schuil.

Niets uit het verleden nog bespreekbaar,
Sorry, denk je dan met een achteloos gebaar,
Die fase heb ik al gehad en gelaten
En wil daar met niemand meer over praten.

En de buitenwacht nu maar de indruk gegeven
Dat je met je leventje nu zo gelukkig lijkt te zijn
Sorry denk ik dan met een glimlach
Maar van binnen doet het pijn

Die pijn in mij die stil
Verdrietig maakt om wat zij willen.

De kinderen wilde zo graag met jou nog
samen lachen
Samen huilen.
Samen schuilen
Schuilen bij elkaar.

Maar niet meer in de mist van sorry,s
Vaag zicht, onbegrepen, onwaar,
Uitzichtloos uiteengedreven
Sorry zonder inhoud, een Waardeloos gebaar

Steeds nog hoop gehad
Wel afgevraagd, hoe lang moeten ze nog deze weg?
Wacht niet meer te lang, want er komt een moment,
Dat DOOR HUN voor eens en voor altijd
Zelf sorry wordt gezegt !!


SORRY! (Waardeloos gebaar!!)