Een gedicht plaatsen?
Home

Oudjes

Oudjes, ze kunnen me ontroeren;
nu wéér beroeren...
Aan de orde een scheiding van tafel
en bed.
Niét door dit echtpaar in gang gezet!
Wel door de gezondheid van hém.
Hij ging huilen.
Wie wil er rúilen na 72 jaar trouw?
Ik hóu, ik hóu, ik hóu van jóu!!!
Hoe érg zal dit zijn?
"Max" greep in, dát was nog eens fijn!
Er kwam een heuse high tea.
Hij voor haar dan bijna op zijn knie.
Daarna hun woning.
Als ultieme beloning weer samen slapen.
Ze hebben het zó gemist...
Ach, mensen, zó oud worden;
nooit fijn, door niemand betwist.



Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd