Gedichten

De mens, het leven
de aarde en het heelal
Het lijkt met elkaar verbonden,
Maar is het dan niet mal?

Geen doel, geen missie,
Niks om voor te gaan.
En toch blijven we leven,
Lopen we liever dan dat we staan.

Stilstaan bij de vraag,
Waarom het allemaal draait.
Misschien heeft het wel geen nut,
Maar wie weet dan waarom een haan kraait?

De vragen brengen me niet,
Naar waar ik eigenlijk wil zijn.
Naar liefde en geluk,
Naar alles o zo fijn.

Het hoeft niet perfect,
Maar het zou toch best mogen.
Gewoon niet zo moeilijk,
laat mij geloven.

Het heelal met een oneindig bestaan,
Weet al oneindig lang niet waar het heen wil gaan.

Evenals de aarde die maar draaien blijft
En eigenlijk helemaal niks daarmee bereikt.

Zo is ook het leven, van dier en van mens
We blijven hopen op een zegen, de uitkomst van onze wens.

Een wens van liefde en van geluk,
Maar het kan niet perfect, dus eigenlijk is het al stuk.