Gedichten

Telkens als de telefoon gaat,
hoop ik maar één ding,
dat jou lieve stem klinkt achter dat gering.

Je vertelt mij hoe je dag was en dat maakt mij al blij,
voor mij ben je alles,
de zon ,een lammetje in de wei.

Maar je ziet mij als een grote broer,
een goede vriend,
de mannen waar jij op valt hebben jou totaal niet verdiend.

Al jaren denk ik alleen maar aan jou,
huisje boompje beestje en jij als mijn vrouw.

Zoveel gemeen heb ik nog met niemand gehad,
voor jou val ik honderd kilo af, nooit meer patat.

Je mening je trekjes je begrip en je stem,
jij hebt geen idee en denkt vast weer aan hem.

Elke keer als ik ophang na een traan en een lach,
Zit ik alweer te wachten tot jij me weer bellen mag.