Gedichten

Wat heb ik toch gedaan!
Waarom heb ik je toch laten gaan...
Jij die ik zo lief had.
En die ik zo aanbad.
Twee zielen samen één.
Voor mijn ben jij de "géén".
We zouden samen gaan wandelen op het strand.
Samen gaan lopen tot zonsondergang hand in hand.
Gezelschapspelletjes spelen met jou vond ik reuze fijn.
En vervolgens uren kletsen en samen zijn.
Ja, Wij zaten samen op één lijn.
En zo,Zo hoort het ook te zijn.
Jij ja jij liet mijn echte liefde zien.
En daarvoor krijg jij van mijn echt een dikke tien..
Jij hebt mijn nooit pijn gedaan.
Dat zulke mannen nog bestaan.
En toch liet ik jou gaan.
Bang voor het heden.
Door me verleden.
Ik kan me eigen wel vor me kop slaan.
Dat ik jou zomaar heb laten gaan.
Omdat mijn vertrouwen zovaak is gekraakt.
Hed ik om mijn hartje een muurtje gemaakt.
Om me te beschermen voor het verdriet.
Want mijn hartje lijmen kan ik immers niet.
Waar moet ik nu met me gevoelens heen.
Ja jij,Jij drong als een geest door me muurtje heen.
De pijn die de liefde mijn in het verleden gaf,"Kon ik niet meer aan".
Dat was voor mijn een reden om je te laten gaan.
Al had jij al die pijn,Mijn nooit aan gedaan.
Toch liet ik jou de man van me dromen gaan.
Jou leven gaat door.
daar koos ik immers zelf voor.
Al doet dit soms wel pijn.
Toch zal je voor altijd in me hartje bij me zijn.
Tot die tijd droom ik iedere nacht,Dat ik samen met jou"de vrucht der liefde pluk".
Ik wil dat jij dit weet,Want ik gun jouw het hemelsbreedste geluk...

Ook al is dit met een ander!!!
Groetjes en veel kusjes een echte brabander!!!