Een gedicht plaatsen?
Home

De gordijnen

De gordijnen zijn dicht,
En ik heb geen enkel zicht.
De klok slaat twaalf en ik ga naar bed,
geen enkel zicht en toch heb ik weer een dag gered.
Ik ga slapen en heb de wens niet te ontwaken want de gordijnen die zijn dicht,
en aan de einders is immers toch geen licht.

Ik wentel mij om en het bed dat kraakt,
ik open mijn ogen, ik ben ontwaakt.
Ik kijk en zie één enkele zonnestraal die valt op jouw gezicht.
Heb ik gedroomdÂ…, neeÂ… want ik zie licht.

Een ontluikende morgen en even moet ik denken.
Hoe kan één enkele zonnestraal, zoveel liefde schenken.
Nooit meer wil ik met een donkere wens slapen gaan
om alleen maar in het oneindige duister te moeten staan.

Ik open de gordijnen
en alle stralen vallen op jouw gezicht
jij bent de mijne.
Nooit meer de gordijnen dicht.

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd