Gedichten

Ik weet, het heeft geen zin me daarmee bezig
te houden. Ik kon het tóch niet laten en vroeg
me af zou ik nog net zo van je houden als je
nú, ouder, was?
Net zoals ik mezelf in de spiegel zag, pas?
De haren grijzer, wat meer gezet.
Hoe zou jij jezelf op de kaart hebben gezet?
Sóms dan denk ik er wel eens aan, hoe het er
nú dan aan toe zou gaan.
Wij beiden met de rollator rondrijdend maar.
Steunend en kreunend of nog ópgewekt daar?
Een enkele keer denk ik daar wel eens aan.
Laat de gedachte snel maar váren gaan.
Zou jij nú trots zijn op mij?
Of komt er mogelijk veel commentaar voorbij...
Ik moet het met mezelf doen, levend naar
éigen fatsoen.
Jouw oordeel is wél een deel van mij; blijf je er
tóch een beetje bij!