Ik zei haar,
je ogen zijn als sterren,
je lach is als de zon,
en je stem doet me denken aan de rust van de nacht.
En zachtjes moest ze lachen,
had ze dit verwacht ?
Wist ze dat ze me iets deed ?
Kon ze zich voorstellen dat ik het écht meende ?
Waarschijnlijk niet,
Hoe kan ik haar bewijzen dat ik het meen ?
moet ik het in het water schrijven, van de daken schreeuwen, of misschien gewoon afwachten ?
Zal ze ooit begrijpen dat ik het warm krijg als ze lacht,
dat haar ogen echte sterren zijn ?
© Copyright 2007 - 2024
Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd