Een gedicht plaatsen?
Home

Steen & Beton

Binnenkort zie ik je weer
Weet niet wat ik moet zeggen, want mijn hart is gevuld met beton, lood en omringd door zwarte teer.
Er staat weer een muur om mij heen
Hoger dan dat je je kan voorstellen
Van top tot teen.

Ik heb het weer opgetrokken
Zo sta ik niet voor schut, zo maak ik het minste brokken.
Voor jou en voor mij,
Voor ons allebei!

Het leven is al gevaarlijk genoeg
Heb geen zin om elke keer te moeten denken dat ik alles verkeer doe.
Het maakt me onzeker en veroorzaakt heel veel pijn
Als je de hele dag maar aan één iemand denkt, waar je de rest van je leven bij zou willen zijn.

Lichamelijke ontzetting is voor mij van geen waarde,
Maar hartenpijn, steken als bloedend door vlijmscherpe zwaarden..
Daar heb ik zelfs geen remedie voor.. hoe ga je daarna door?

Helen kan alleen na veel verdriet, uiteindelijk .. na denken .. en te hebben gedacht..
Slijt het, maar vergeet je het niet.
Je hart is alert en staat op wacht

Je hoopt dat liefde bestaat, maar omdat je zoveel ben beschaad,
Door al die jaren heen
Voel je je van binnen als een bonk steen.

Een hele enkele keer
Als je het niet verwacht en niet meer op hoopt en het niet meer verwacht
Dan springt het steen als gruis ineen
Voel je weer, zelfs tot in je grote teen

Deze zelden gebeurtenissen
Kan ik nu uit mijn gedachten wissen
Het heeft mij met rust gelaten,
Hoop is zijn weg ingeslagen
Doet mij naar de buitenwereld overkomen als terneer geslagen

Maar de keuze uit dat óf zekerheid zonder pijn
Is waar ik voor kies en wat ik wil voelen, dat is fijn..

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd