Gedichten

Ze is kristalhelder
Liefde het grootste wat gegeven kan worden,
ontstijgt onszelf

Ze is groter dan wij kunnen benoemen
Soms zo fragiel,
zo dun, zo ijl
maar zij is ten alle tijde de parel

Liefde wij roepen naar jou,
kan je de woorden niet verstaan?

Wanneer ik verstoken ben van jou voel ik me zo alleen
De wereld lijkt dan een plaats waarin ‘n mens verdwaalt
Ze verwordt tot een leegte
Een plaats waar angsten regeren

Ik begeef me langs afgronden
probeer angstvallig mezelf overeind te houden
Steeds weer zijn er mensen die jou vertrappen
op de jacht naar het kortstondig geluk

Zij, die haast hebben om hun zakken te vullen
Het zal ze nog duur komen te staan
omdat ze zonder de liefde in het duister tasten
Zoveel bloedende harten, zoveel smeekbeden om liefde
Zoveel tekorten, maar jij vergeeft het ons

Sterker nog, Jij zoekt ons
Jij bent redder van ons allen
Liefde ik zoek jou!
Om, als ik je gevonden heb, te zeggen; het is me menens
Nooit zal ik je meer uit het oog verliezen

De hemel wil ik binnengaan
maar mist onttrekt voortdurend het zicht
Ik lijk te verdwalen in een niemandsland
Maar de echo van mijn stem zal jou bereiken

En Jij, Jij zult mij leiden
Want Jij bent het licht van mijn licht