Een gedicht plaatsen?
Home

Wachtend op mijn beurt

Ik spreidde mijn vleugels en vloog hoog,
ik had het gevoel alsof ik niks woog.
Dat kwam door jou,
want deze keer liet je me niet staan in de kou.
Je gaf me je knipoog en je smeltende glimlach.
Ik kreeg het gevoel alsof je me anders zag,
Niet meer dat kleine meisje van toen,
want toen gaf je me zelfs voor honderd euro nog geen zoen.
Maar nu... Nu denk ik aan jou en jij aan mij,
ookal sta ik nog in de rij.
Maar ik wacht smagtend tot ik aan de beurt ben,
tot dan is het alleen dat ik je ken.

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd