Gedichten

Ik vaar op een donkere en sterrenloze zee.
De horizon is verloren achter stormwolken van verlies
Hulpeloos en verlaten voeren de golven mij met zich mee
Ondanks de koude zee is het van binnen waar ik bevries

Ik probeer het roer vast te houden
De mast en bemanning ben ik al kwijt
Alles wat we nog doen zouden
Wat overblijft zijn de golven van spijt

Vroeger was ik een dappere kapitein
Ik bracht helden naar de strijd en eer
Ik doorstond alle gevaren groot en klein
Maar dat is een tijd die is niet meer

De duizenden verhalen die ik heb verteld
Verhalen over de toekomst en mij
In alle verhalen was zij de held
En nu zijn het duizenden leugens en is het voorbij

Het zout op mijn lippen van de zee en van mij ogen
De kracht in mijn armen verdwijnt, in de diepte is het stil
Ik verdrink in de dromen die mij hebben bedrogen
En ik twijfel of ik omhoog of naar beneden wil