Gedichten

Er was eens een krekel
Hij had aan springen een hekel
De krekel wilde niet meer springen
Hij hield van hele andere dingen
Een vroege morgen bij dag en dauw
Pakte hij zijn jasje en vertrok door de kou
Met een plunje zak vol klein insecten
Al vroeg zijn en zusjes deed wekken
De zon kwam op het was heerlijk warm
Veel geknuffel toen viel er een traan
Ik kom terug daar kan je van op aan
In vijf minuten was krekel vertrokken
Stapte flink door droeg geel blauwe sokken
Naar uren lopen deden zijn voetjes pijn
En dat voelde..... helemaal niet fijn
Krekel zag een schuurtje om te eten
Ben ik mijn waterfles niet vergeten
Zijn voetjes voelde zo pijnlijk aan
Dat hij besloot naar bed toe te gaan
En weldra , daar zag hij de maan
Hoog aan de hemel staan
Klaasvaak strooide slaapzand over zijn oogjes
Krekel viel in slaap... onder een mooi regenboogje
Dan droomt krekel ! wandelend in de continent
Verbruikt hij in rijkdom al zijn geld
Aangekomen in een warme woestijn zo heet
Krekeltje..... van de dorst overleed
Krekel schrok plots wakker en was zo bang
Stond op ! met grote sprongen eindeloos lang
Toen hoorde krekel een prachtig geluid
Krekeltje wist ...hier ben ik weer thuis