Een gedicht plaatsen?
Home

Een fietstochtje

Toen ik nog een kind was, was ik echt tevreden
met niets.
Ik pakte bij droog weer heerlijk mijn fiets;
de polder even fijn inrijden, weinig auto's nog om
te vermijden... Dus óók niets van een fietspad,
maar wat hinderde dat?
Met armen vól Pinksterbloemen reed ik naar huis;
ze waren mijn favoriet. Mijn moeder hield ervan
niet.
Uiteindelijk zette zij ze wel in een glas of vaas, maar
vond die tocht van mij alléén toch wel wat dwaas...
Ik weet niet of ik later ooit nog zulk plezier heb
gekend. Ik denk het niet, was ook weinig verwend.
Zálig, simpelweg wat koeien in de wei; het passeren
van een enkele boerderij, zomaar een mooie molen
of een brug... Het leven was nog niet zo vlúg.
Als ik mazzel had, droeg ik wat geld op zak en kocht
een ijsje of een zak patat.
Nooit meer vond ik zulk puur geluk, maar de één na
de andere polder ging wel stuk...
Verstedelijking zoals dat zo mooi heet, maar ik besef
dat ik de plaatjes uit mijn vroegste jeugd nooit meer
vergeet!

Ingezonden door Anna Veenstra

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd