Een gedicht plaatsen?
Home

Goudtinten II

Bij zonsopgang en zonsondergang,
met geen wolkje aan de lucht.
Probeer ik haar te bekijken,
met een licht gefrustreerde zucht.

Daarboven fel aan de hemel,
in tinten goud en geel.
Kan niemand haar bekijken,
en dat is wat ze wil.

Te fel om naar te kijken,
te heet om bij te komen.
Te groot om zelf te hebben,
te ver om naar te lopen.

Maar in plaats van omhoog te kijken,
en te focussen op het goud.
Wil ze dat je om je heen kijkt,
naar alles wat zij beschouwd.

Met haar uitgestrekte stralen,
in tinten goud en geel.
Beschijnt zij kleine delen aarde,
daarvan genieten is wat ze wil.

Ingezonden door Marcia

Beoordeel dit gedicht

Er is 7 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd