Een gedicht plaatsen?
Home

Paardenbloemen

Zo om me heen kijkend, ontwaar ik ze metéén:
die blij-gele paardenbloemen met hun kopjes
die er zo léuk bloeien...
Aan het eind van dit proces hun pluizenbol.
Je blaast er zachtjes op en vol vermaak zie je
hoe de wind hen ráákt, meeneemt naar waar
dan ook. Nimmer staakt!
Een volgend jaar tref je ze dan hier en dáár.
Zij nestelden zich ook in mijn tuin en niet alleen
tussen voegen, óók elders, op puin.
Ik moet er wel aan de slag nu gaan; anders krijg
ik ze daar niet meer vandaan!

Ze dienen er óók wel in sla; je kunt hun blaadjes
eten. Niet te na in de buurt van het verkeer.
Teveel gifstoffen nuttig je meer...
Ook paarden zijn er dól op, daarom heten ze zo.
Kortom: een bloem om te koesteren.
Daarom spijt verwijderen me, ik kreeg ze immers
zomaar cadeau!

Doe ik níets aan die tuin, het wordt me een
wildernis. Maar tóch: dat vrolijke geel, dat ik er
stráks dan wel mis.....




Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd