Gedichten

Voor geen prijs ga ik Oudejaarsdag de deur
uit. Ik heb er zo'n angst, dat brengt me tot
dit besluit.
Dat vúúrwerk, van kleinsaf aan heb ik er een
hekel aan. Hoewel ik het óók wel te
bewonderen ga staan; maar dan altijd achter
een dikke ruit! Van mij mag het snel óver zijn
en uit...
Ik heb teveel rottigheid van heel dichtbij gezien:
een weggeslagen hand en blindheid bovendien.
En dan van die nare malloten die grinnikend
rotjes tussen mijn benen afschoten.
Ik zweette peentjes, dat kan ik wel zeggen.
Het láter aan die uitdagende jeugd wel úit gaan
leggen?
Dat heeft zo weinig zin; ik blijf er liever m'n
woning maar in.
Dat neemt niet weg dat ik een ánder zijn plezier
wel gun. Ik geef het liever over aan professionele
vuurwerklieden; dan veel meer "fun"!