Een gedicht plaatsen?
Home

Mijn broer uit het leven

Kind nog, onbezorgd en blij.
Springend door het leven.
Maar dan,
iets wat je niet begrijpen kan.

Ineens weggerukt, mijn grote broer zo maar uit m'n leven.
Elkaar lang nog niet genoeg gegeven.

Mijn ouders verzwolgen door verdriet.
Omdat hun schat hen achterliet.

Dagen, maanden gingen voorbij.
Waarom waren ze nooit meer blij.

Ik probeerde zelf mijn weg te vinden.
Zag dat verdriet hen nog steeds verblindde.

Na vele lange, lange jaren versleet een beetje de pijn.
Zouden ze ooit weer zichzelve kunnen zijn.

Beoordeel dit gedicht

Er is 3 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd