Gedichten

Eens overleed een bekende van mij.
Zijn begrafenis staat me in zover
nog bij dat er níemand kwam!
Behalve de familie dan...
De persoon had vroeger een winkel
gehad. De klanten kenden hem.
Merkwaardig is dat niemand zich
verplicht voelde dit mens voor het
laatst eer te bewijzen.
Mijn gezin is uit verwondering gaan
óprijzen uit hun luie stoel daar toch
ook wíj de man goed kenden en zijn
vrouw met enige aandacht verwenden.
Dat zij heel niet aardig was, was geen
enkele overweging tóch. Je leefde in
een buurtgemeenschap sámen nog.....
Het was best een ontluisterende
ervaring en ik hoop dat men míj zich
wél herinneren zal, al is het maar een
enkeling die nog weet: ze deed soms mal!