Een gedicht plaatsen?
Home

Een dochter verloren

Bijna tastbaar hangt het verdriet om haar
heen. Het leven was éven heel gemeen.
Nam zomaar een dochter van haar weg.
Die was niet lang ziek, had díkke pech.
Ik nood haar met een gebaar binnen te
komen. Pas dán gaan onze woorden weer
stromen.
Tranen rollen over haar wangen als ik
zacht vraag hoe het gaat...
Ach, een góede luisteraar verstáát.
Verrast heb ik haar met een boeket mooie
rozen, die zij na enig verpozen bij mij, mee
naar huis nam.
Ik wist zo weinig relevants te zeggen,
luisterde maar en hoopte dat zij niet voor niets
kwam.

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd