Gedichten

Eens kwamen we nog bij elkaar over
de vloer als rechtgeaarde schoonzusters
Niet 'toujours' Maar het contact was
'normaal', hoewel niet uitgesproken
ideaal...

Beiden kenden we vaak onze eigen
serieuze problemen Het leidde tot
slechts het geven van een formele
hand In zo'n verstandhouding waren
we al beland

En nu hoorde ik via via, je was ernstig
ziek Je overleed er onlangs zelfs aan
Nu toch wel met enige spijt laat ik je
voor altijd gaan

Het verdriet om wat nooit meer was...
Hoe goed kenden we elkaar wezenlijk?
Zo vaak drukte je houding uit: Ik pas!
Nu komt weer mijn verlangen terug:

Nooit ideaal maar aanzienlijk beter
dan het later van elkaar vervreemd
geraakt zijn al was het geen eerste
klas.