Gedichten

Zó graag zou ik het tóch weer willen proberen.
Als jong kind bracht ik van handwerken niets
terecht. Oók een aardige juf kon dat niet keren.
Een cijfer 6- of 5 1/2 kreeg ik ervoor op mijn
rapport. Ik deed écht zo mijn best, maar kwam
aanleg tekort.
Mijn handen deden wat anders dan wat mijn
ógen zeiden. Ik ging toen daaronder best wel
flink lijden.
En ik móest wel omdat ik een meisje was. Dat
hoorde bij je vrouwvorming, kreeg je verplícht
in de klas.
Nu had ik een móeder die kon heel goed breien.
Ik heb ooit wel een trui gemaakt, maar kon háár
niet verblijden...
Dat werd menige steek ophalen dus, die ik had
laten vallen; soms ook een complete lus...
Zó ontmoedigd was ik dat ik het niet meer heb
gedaan. Ook met een naaimachine kon ik niet
overweg gaan.
Ach, ik heb er inmiddels mee leren leven.
Maar tóch, érgens, zou ik alsnog een léuk
resultaat willen beleven...