Gedichten

Er is weer een feestje buiten en hoewel
ongenood,
heeft het me doen besluiten, licht ontbloot
erhéén te gaan.
Kijk de zon er toch eens heerlijk staan!
Een neergestreken vlucht vogels geeft alvast
een concert.
Het ontvangstcomité is al in gang gezet:
Sierlijk botten er de bomen, wat bodem-
bedekkers róepen vrijwel uit:
"Bewonder ons. We hebben zo'n zín!"
En bijna verdwijnt dan mijn hoofd erin.
Zachte kleuren zijn van een teder violet,
mij geenszins belet geníeten te gaan.
De ijscoman komt er zelfs nog aan.
Ouderwets nog met zijn wagen, kan ik
mijn 1e ijsje vragen.
Bemand is het buitengebeuren niet door
publiek, maar het vogelgezang klinkt zó
uniek in mijn oren.
Ik laat me door het alleen-zijn niet storen.
Zo een feest is er een tijdlang niet geweest.
We moesten zelfs een jáár wachten.....
Nú volop ondergaan dan maar en plichten
even niet betrachten.