Gedichten

weer is het veld gelezen
de laatste aren zijn geraapt
meer kon de aarde ons niet geven
we hebben haar nu kaal geschraapt

haar wacht een koude winter
de strakke klei in voor geploegd
ze heeft haar kracht verloren
de bescherming is niet goed genoeg

de huid is tot een wond verworden
geïnfecteerd door weer en wind
vorst zal ook het grut vermoorden
dat in die grond het leven vindt

soms is de nacht heel onbarmhartig
slaan sneeuw en ijzel heftig toe
dan is de redding voor de akkers
met witte dekens net genoeg

nog ligt het zaad te rusten
kou en wind voorbij pas als
de zon de aarde zal gaan kussen
dan smelt de winter lente dichterbij