Een gedicht plaatsen?
Home

Nederland? Schaatsland!

Wat mij zoal bezig houd:
laat schaatsen de medelanders koud?
Of laten sommigen, hier geboren,
zich óók niet storen
door gladheid, wind en kou?
Dat is nu júist waarvan ík zo hou...

Hoogstwaarschijnlijk heeft de liefde
ervoor hiermee te maken
dat men vroeger handel dreef op
het ijs,
naar zoveel smaken!
Door een overvloed aan water niet
te bereiken,
moest men voor ijs wél bezwijken.
Menig plaatsje kwam zo tóch in het
oog
en de ijzers die men verboog tot die
zaken waarvan we nu schaatsen maken.

Ik was 6, leerde schaatsen op een sloot.
En mijn pa, niet van geduld ontbloot,
ving me steeds weer op. Top!,
als ik weer eens onderuit ging op zo'n
glad ding dat Friese doorloper heet,
riempjes stijf bevroren, tenen gevoelloos,
handen eveneens.
Een feest? Geeneens!

Tóch weer steeds het ijs opgezocht
en later volgde er een tocht met
pa en ma erbij en ook buren waren van
de partij.
Halverwege zo'n koek-en-zopie-tent
erwtensoep gegeten bij een aardige vent.

Later op de middelbare school schaatsen
in plaats van gymmen.
Geen méns die dan zat te simmen.
Héérlijke herinneringen daaraan en
ondanks de kou tóch steeds weer gegaan.

Als ik soms blauw van de kou bij mijn
moeder aankwam warmde ze mijn handen en
zei dan: "Kom, ik zal warme chocolademelk
voor je maken. Dan kun je weer warm
geraken!"
En geloof me of niet, aldus compleet verwarmd
ging ik er wéér vandoor, naar..... ja hóór!,
u snapt het wel.
's Avonds heerlijk slapen op 1 oor.

Anna Veenstra.

Ingezonden door Anna Veenstra

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd