Gedichten

Mama, ik mis je elke dag.
Je liefde en je oogverblindende lach.
Het is zo lang geleden, maar toch nog zo dichtbij.
Toen was je er voor mij, en was ik nog blij.
Je was er voor me, zolang als ik je heb gekend.
Tot jij er opeens niet meer was, dat ene moment.
Mijn zusje en ik lagen bij mijn oma te slapen.
Oma riep ons naar beneden, en ik liep nog te gapen.
Maar toen zag ik papa zitten op de bank, die ene dag.
Hij vertelde ons dat jij in coma lagÂ…
Ik schrok, en kon alleen nog maar huilen.
En in de vertrouwde schouders van mijn vader schuilen.
Dit was de schok van mijn leven, zoÂ’n groot verdriet.
Iets vreselijker dan dit bestaat er niet!
Mama, ik mis je nog steeds, ik wou dat ik je nog zag.
Het is al vierenhalf jaar geleden, maar het lijkt een dag.