Gedichten

Sleutel op de deur

Omgedraaid op toe
nu is het genoeg
Steeds te horen krijgen:
“het ligt aan jou”
Hoe kan het dan nog dat ik het van leven hou?
Altijd te hard mijn best willen doen
en bedankt worden met een “fake” zoen
Telkens opnieuw met dezelfde gevoelens worstelen
Het wordt telkens zwaarder om te dragen
en zien dat het niemand kan behagen
Mensen noemen mij jaloers
Dit is totaal fout gedacht
Ik zit gewoon in een vicieuze cirkel dat ik niet heb wat ik van het leven verwacht
Wat houdt mij nog overeind?
Misschien de automatische piloot
met het gevoel van een domme idioot
Na al die jaren zit ik op een bepaald niveau dat ik me realiseer:
“Meid je bent voor anderen zeker geen mooi cadeau”
Er zijn er velen die waarschijnlijk denken:
“Hadden we haar maar kunnen wisselen,
want die rotzooi konden we best wel missen”
Weet je trouwens wat het woord rotzooi betekent?
Waardeloos … precies hoe ik ben gezegend
Er is één positieve noot aan mijn verhaal
Ik kan best wel rekenen op die enkelen
die graag wat tijd aan me schenken
Die me op het moment zelf terug een klein sprankeltje hoop geven
om verder te doen met mijn leven
Naasten denken dat ze mij geluk kunnen geven door te kopen
fout …
Ik ben met de kleinste positieve blik tevreden die me
gewoon oprechte warmte geven
Ik wil gewoon tonen wie ik ben
zodat ik me niet meer hoef weg te cijferen in mijn pen …