Een gedicht plaatsen?
Home

Stil verdriet

In mij is een stil verdriet.
Traumatiseren wilde ik niet!
Ik was tóen nog zo'n jong kind,
je werd al die tijd wel bemind
met de beperkingen die dat met
zich bracht...
Nóóit doelbewust van je verwacht
dat je ánders was dan je was.
Wél kon ik niet met jouw
problemen omgaan; heb je niet
expres in de weg dan gestaan.
Nu is het, lijkt het, te laat.
Er blijft jou dan enkel nog haat.
Maar mijn schat, je moet écht
wel weten,
dat ik -ondanks onbegrip- je
niet zal vergeten.

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 5 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd