Een gedicht plaatsen?
Home

Stilzwijgend getroost

Ze was pas zeventien, zo jong nog
en eigenlijk zelf nog een kind
en al hield ze van haar vriendje
't geluk was haar niet goed gezind

Ze raakte zwanger en werd bang
en is toen op de vlucht geslagen
hem heeft ze nooit verteld, dat
haar schoot zijn vrucht heeft gedragen

Haar zwangerschap was van korte duur
ze heeft het kindje verloren
zes weken heeft ze het mogen dragen
langer leven was het niet beschoren

Toch heeft ze spijt gekregen van haar zwijgen
vertelde het na een eenzame strijd
ze wist dat ze niet alleen verdriet had
en zei het hem vol tranen en spijt

En stilzwijgend heeft hij haar getroost
sloeg zacht zijn armen om haar heen
samen hebben ze het een plekje gegeven
't verdriet was niet meer van haar alleen.

Beoordeel dit gedicht

Er is 6 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd