Een gedicht plaatsen?
Home

Verdriet, tóch genieten

Soms heb ik een fantasie wel, als het eventjes
niet meer hóeft.
Ik mis er zó mijn love-ones, ben er diepbedroefd;
dat ik liefst dit aardse verlaat, blíj ben als ik aan
de ándere kant sta...
Maar dan roept mij terug in mijn hevig verdriet,
de bloemen, de dieren, de bomen. Nee, lóslaten
kan ik dit niet!
Ik geniet er dan tóch van de tijd die mij is gegeven.
Ik kan nog volop zoveel moois dan wel beleven.
Óók als ik dit zo heel alleen onderga, maar och:
Héér!, sta me bij... Bent u me na?

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 3 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd