Gedichten

Wat moet ik toch met mezelf
beginnen. Alles zo leeg van
binnen. Mijn hart bevroeren, alsof
niet mij nog kan bekoren. Niet meer
weten wat te denken of te voelen. Is
dat nou wat mensen met innerlijke
leegte bedoelen?

De ene dag zo klein, de andere dag
weer groot. Ik leef, maar van binnen
ben ik dood. Ik voel me alleen en
alles lijkt zo kil, weet niet eens meer
wat ik eigelijk wil.

Niet meer kunnen genieten van de
dingen in het leven. Ik wil zo graag,
maar het kan me niet meer geven.
Waarom moet het allemaal zo
ingewikkeld zijn? Bestaat er nog iet
anders dan verdriet en pijn?

Waarom voel ik me toch zo verward?
En kon ik niet genieten van mijn
nieuwe start? Altijd weer die
onzekerheid die me aan het twijfelen
maakt. Waarom word ik daar toch
altijd door geraakt?

Waarom maakt het leven mij zo zuur.
En loop ik met mijn gevoel telkens
weer tegen een muur? Ik wil een
leven zonder al die twijfels en
zorgen, maar dat alles lijkt voor mij
nog ver verborgen.

Hopelijk komt hier ooit en einde aan,
zodat ik ooit weer lachen en vrolijk
in't leven kan staan!