Gedichten

In het wereldje waarin ik leef,
meestentijds zo weinig beleef,
praat ik dan soms met háár,
die mij dan vervoert.
Zij koert weinig over haar
weduwestaat, waarover ze weinig
maar praat.
We wisselen wat ervaringen uit
over en weer en mij verbaast het
telkens weer hoe snel zij haar leven
weer op de rit kreeg, wat ik niet zo
heb beleefd.
We delen wat interesses met elkaar,
praten tot de tijd is daar om mij
droppen te gaan.
E.e.a. speelt zich af in minder dan
een kwartier en zij haalt me weer hier
waar we nu geparkeerd staan.
Zij, als vrijwillligster, staat er toch
steeds maar weer aan. Stráált er soms
van als ze behulpzaam kan zijn dan.
Dankjewel lieve meid, totdat het is
weer tijd voorlopig uiteen te gaan.
Ik houd je gráág volgende keer als
'taxi' weer aan!