Een gedicht plaatsen?
Home

Trouweloos

Heel langzaam bloedde onze vriendschap dood.
Je liet niets meer horen; ik was best in nood.
Zó lang al een vriendschap bestaand...
Voor jóu zomaar dan overgaand?
Uit elkaar gegroeid neem ik maar aan.
Ik paste kennelijk niet meer in je bestaan.
Erg trouw ben je echt nooit geweest; ook vroeger
in brieven al niet, zo beleefd.
Waarom doet dit me dan maar zo'n pijn?
Ik kon het niet onder ogen zien, vond 't tóch
ergens fijn.
Je hebt je éigen kring dus nu. Ikzelf heb mijn
beschermende paraplu aan vriendschappen
opgedaan. Adieu mijn vriend, ik laat je gaan.

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd