Gedichten

Met zachte stem vroeg zij mij of ze mocht komen.
Het tijdstip waarop, een nogal ongewone.
Maar ik stemde in; voelde aan dat zij een verhaal
wilde vertellen gaan.
Zij miste bovenal zo haar lief, was haar klacht.
Haar schat die zij pas naar de trein had gebracht.
Zij zouden langere tijd dan uiteen wel zijn.
Het voelde voor haar helemaal niet fijn.
Ik liet haar maar even dan huilen,
bij mij mocht zij wel wat schuilen.
Tóen wat te drinken voor haar neergezet;
zij praatte nu onbelet waarover het nog meer
ging.
Zij voelde zich zo alleen, nu ook haar dochter
de deur pas uitging.
Een poosje later, wat gekalmeerd, deed zij voor
mij een klus en heb ik haar láter gedag gekust.